ظلم آشکار طالبان به زنان و محرومیت آنها از تحصیل در دانشگاه‌های دولتی و خصوصی با واکنش‌های تند جهانی مواجه شده اما برای برخی تحلیلگران ماجرا فراتر از مسئله زنان و مرزهای افغانستان است و یک پیام هشدارآمیز برای جهان دارد.
افغانستان، زندان بزرگ زنان این همان کابوسی است که دختران و زنان افغان از زمان روی کار آمدن طالبان از آن وحشت داشتند و حالا رنگ واقعیت به خود گرفته. از روز چهارشنیه دختران و زنان اجازه ورود به دانشگاه ها را پیدا نکردند چون در برابر هر دانشگاه گروهی طالب ایستاده و مانع از ورودشان می شدند اما این اقدامی خودسرانه نبود.
پشت این ماموران به نامه ای گرم بود که ندا محمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی طالبان به دانشگاه های دولتی و مراکز آموزشی خصوصی فرستاده و از فرمان امارت اسلامی در مورد ممنوعیت تحصیل زنان خبر داده بود. کمی بعد وقتی فشارهای بین المللی بیشتر شد ندا محمد ندیم اعلام کرد که دلیل جلوگیری از تحصیل زنان رعایت نشدن حدود شرعی در دانشگاه ها، مخالفت غیرت افغانی و حضور زنان در رشته های مغایر با عزت و وقار زنان مانند کشاورزی و مهندسی اعلام کرد بعد هم اضافه کرد که اگر کشورهای خارجی به فکر زنان افغان هستند دست از تحریم این کشور بردارند و با فشارهایی که وارد می کنند به مرد و زن افغان آسیب نرسانند. حالا زنان افغان امروز و آینده را تیره تر از تمام نزدیک به دوسال گذشته که طالبان کشور را اشغال کرده می بینند اما ماجرا برای برخی تحلیلگران فراتر از این ها است. آنها می گویند که در بین خود سران طالبان هم در مورد تحصیل زنان اختلاف نظر وجود داشته و اجرای این فرمان نشان می دهد که قدرت بیش از گذشته در دست جناح تندرو و بنیادگراتر طالبان تحت فرمان هبت‌الله آخوندزاده قرار گرفته است. این یعنی نه تنها شاهد محدودیت های بیشتر در داخل افغانستان خواهیم بود بلکه ممکن است تجربه جهان در مورد قدرت گیری طالبان یعنی حملات تروریستی انتقام جویانه هم تکرار شود و این زنگ خطر بلندی نه فقط برای زنان افغان که برای تمام مردم جهان محسوب می شود.
